- podbijać
- podbijać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, podbijaćam, podbijaća, podbijaćają, podbijaćany {{/stl_8}}– podbić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIc, podbijaćbiję, podbijaćbije, podbijaćbity {{/stl_8}}{{stl_7}}' {{/stl_7}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}pokonując w walce przeciwnika, brać pod swoją władzę jego terytorium lub ludność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podbić kraj. Podbite ludy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzając od spodu, spowodować ruch czegoś w górę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podbijać piłkę nogą. Podbić, zadając cios ręką. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przyszywając, przybijając itp., mocować coś do jakiegoś przedmiotu od spodu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podbić kurtkę watoliną. Podbić obcas zelówką. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'czynić przychylnym, życzliwym sobie, pozyskiwać sobie kogoś, coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podbić kogoś wyrozumiałością, dobrocią. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}podbijać {{/stl_13}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}bębenka {{/stl_13}}{{stl_7}}'mówić dla przypodobania się lub osiągnięcia jakichś korzyści; basować, wtórować, schlebiać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Podbijać bębenka szefowi, dyrektorowi. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.